Ik zie het zo vaak terug en ik weet gewoonweg niet wat het is. We willen allemaal zo graag perfect, mooi en inspirerend zijn. We willen allemaal dat mensen positief over ons praten. We willen allemaal graag als een voorbeeld gezien worden. Of dat nou is door middel van je perfecte feed op Instagram, je uiterlijk, je kledingstijl of whatever. 

En ik vind het maar raar. Want waarom willen we allemaal zo graag perfect zijn? Is dat de natuurlijke drang in de mens? Ik denk van wel. Want iedereen wil graag gezien worden en ieder mens heeft waardering nodig. We zijn snel jaloers en diep van binnen willen we zelf ook graag de aandacht die we bij anderen zien. Dus proberen we die, op welke manier ook, te ontvangen.

Het is toch gek dat we een kriebel in onze buik krijgen wanneer onze foto niet genoeg geliket wordt? Dat we foto's weer verwijderen achteraf, omdat ze niet in onze feed passen. Dat we elkaar na gaan doen, wanneer we zien dat iets goed werkt. Dat is wat ik zie tenminste. Wanneer één blogger ergens mee begint, volgen er al snel meerderen. En daar zeg ik niks over, want dat doe ik zelf misschien ook weleens. Maar ik vind het wel ontzettend vreemd, want waar is onze eigen originaliteit? Onze creativiteit? Datgene wat mij, Klaske maakt en datgene wat jou, jou maakt?



Wat is dat toch dat dat meisje met de ietwat rare kleding altijd buiten de boot valt? Dat die jongen met de iets andere kledingstijl gelijk uitgescholden wordt of gefluister hoort achter zijn rug? Waarom worden we buitengesloten als we net ietsje anders reageren dan de meeste mensen? Waarom is het raar als we niet die ene standaardhobby hebben?

Ik kan er werkelijk waar niet bij. En waar we in ons internetwereldje hier ook echt wel last van hebben, vind ik het wel ontzettend fijn dat we elkaar wél waarderen om wie we zijn. Misschien is dat simpelweg, omdat we allemaal niet die standaardhobby hebben? Weten hoe het is om anders behandeld te worden om bijvoorbeeld je kledingstijl?

Ik betrap mezelf er ook vaak genoeg op dat ik ga kijken hoeveel likes m'n nieuwe foto al heeft. Of dat ik al snel een oordeel vorm over mensen. En natuurlijk vind je niet iedereen aardig, dat is niet eens mogelijk, maar we hoeven elkaar niet belachelijk te maken. Daar bereiken we helemaal niks mee. Want waarom iemand pijn doen als diegene doet waar hij of zij blij van wordt? Waarom onze waarde af laten hangen van comments en likes?

Want zelfs zonder honderden volgers, duizenden likes, veel vriendinnen en een perfect leven, ben je leuk. Leuk omdat je bent wie jij bent. Omdat je leuk bent.



Hoe denk jij over perfect willen zijn?