Schrijfsel | Elke nacht

18:00

Eigenlijk had ik besloten dat ik vandaag niets zou posten. Ik heb het erg druk op school. De komende weken worden echt druk. De bufferweek komt er aan en dan moet veel zijn ingeleverd. Gelukkig heb ik tussendoor nog een weekje vakantie. Vandaag ga ik toch wat posten met dank aan mij docente Nederlands. We kregen vandaag namelijk een vrije schrijfopdracht. Er moesten 5 woorden in zitten, namelijk slapen, eten, het weer, trein en water.

Elke nacht

Het is stil. De nacht is gevallen. Bijna alle mensen liggen te slapen. Alleen ik zwerf over straat. Elke nacht om 02.00 uur ga ik naar buiten. Elke nacht is hetzelfde. Ik ga iets leuks doen. Ik ben al 10 minuten onderweg. Nog een half uur en dan is het zo ver. Ik loop langs de winkels, de bushalte en het asiel. De honden blaffen mij zoals elke nacht vrolijk toe. Ik sta stil. Door de ramen kan ik ze zien kwispelen. Ze zijn altijd blij om mij te zien. Ik werp een laatste blik op ze. Ze kwispelen vrolijk. Een paar meter verder sla ik rechtsaf. In het park liggen een paar zwervers te slapen. Ze liggen er elke nacht. Eén van die mannen is wakker. Hij zwaait en wenst mij veel plezier. De zwervers zijn één van de weinige wie ik heb vertelt wat ik ga doen. Er ligt een klein katje in het gras. Zijn baasjes laten hem nooit binnen liggen. Ik leg een bakje met voer naast hem neer. Hij krijgt bijna geen eten van zijn baasjes. Zachtjes sluip ik weg om het katje niet wakker te maken. Er brandt nog licht bij Rozenstraat 18. Elke nacht is het hetzelfde. De kleine Tim is bang in het donker. Hij heeft elke nacht een glas water naast zijn bed staan. Als hij dorst heeft hoeft hij niet het hele huis door. Ik sta even stil en wacht. Elke nacht om 02.10 uur kijkt hij even naar buiten om naar mij te zwaaien. Er verschijnt een klein jongentje voor het zolderraam. Hij zwaait en schenkt mij een grote glimlach.

Nog 20 minuten dan ben ik er. De hele dag kijk ik er al naar uit. Elke nacht heb ik plezier. Ik loop langs het station. Er staat maar één trein. Ik loop door de tunnel onder het station door en kom bij een grote open plek. In het midden van de open plek staat een bankje. Elke nacht ga ik daar even zitten. Het is een traditie geworden. Ik werp mijn blik op de sterren. Duizenden sterren. De maan is vol. Het is een heldere nacht. Ik houd mijn horloge in de gaten, want ik mag niet te laat komen. Precies om 02.20 uur sta ik op en ik loop richting het silhouet van de kerktoren in de verte. Ik constateer dat het weer veel beter is dan de vorige nacht. De vorige nacht was ik drijfnat toen ik richting het silhouet van de kerktoren liep.

Na een paar minuten komt de kerktoren steeds dichterbij. De kerktoren is geen silhouet meer. Dit is het moment dat ik linksaf moet. Mijn maag knort op de maat van mij voetstappen. Ik ben vergeten om te eten voordat ik mijn huis verliet. Nog een paar meter voordat ik er ben. Nog twee stappen. Net voor de laatste stap sta ik stil. Ik ben iets vergeten. Hoe kan ik het belangrijkste vergeten? Ik ben mijn knuffel vergeten. Vannacht is de eerste nacht dat ik niet door kan gaan. Vannacht heb ik geen plezier. Ik moet weer naar huis. Vannacht moet ik gaan slapen. Dit is het ergste wat ik ooit heb meegemaakt. Wie vergeet er nou een knuffel? Waarom ben ik zo dom geweest? Er zit niets anders op dan weer terug de donkere nacht in te gaan.

Houd jij ook zoveel van vrije schrijfopdrachten?

Bron foto's: Pinterest