Donderdagochtend, kwart voor 8, zie ik, Klaske, op mijn wekker. Ik draai me weer om om weer verder te slapen, totdat ik besef dat het 30 juli is. De meet-up van Naomi! Ik gooi mijn deken van me af en even later zit ik met een slaaphoofd mijn ontbijt op te eten. Nog niet wetend hoe ongelooflijk leuk deze dag zou worden. Maar nu ik het wel weet, wil ik jullie erover vertellen! 
Rieneke zal over de dag vertellen in schuingedrukte letters.


Na mijn ontbijt maakte ik me klaar. Douchen, aankleden, make-up en dat alles in een tempo waar je u tegen zegt. Ik vergat bijna mijn treinkaartje, kreeg nog een aantal whatsappjes van Rieneke, die ik rustig beantwoordde, terwijl ik al bijna op het station hoorde te zijn. Een aantal  opmerkingen van mijn moeder en broer later, trok ik toch wel heel snel mijn fiets uit de schuur en racete naar de trein. Waar ik 10 minuutjes inzat en daarna station Zwolle over moest sprinten om mijn volgende trein te halen. Na nog een keer overstappen was ik eindelijk in Apeldoorn en kon ik samen met Rieneke verder reizen. En daar zaten we dan. In een bomvolle trein, met kinderen, die blijkbaar nog iets meer opvoeding nodig hebben (ze waren afschuwelijk irritant). Het was dan ook een hele opluchting toen we station Utrecht Centraal binnenreden. Daar zat Emma al op ons te wachten. We herkenden haar al van ver, omdat ze een hoed ophad. Rieneke en ik sprintten uit de trein, waarna ook Emma ons ontdekte en er een soort botsing-knuffel volgde. Bijkletsend liepen we even door het centrum en pakten daarna de bus. Op naar het Wilhelminapark.

Na het eten was het tijd om mijn treinkaartje uit te printen. Mijn tas stond al half ingepakt. Ik pakte nog een paar kleine dingen. Daarna bracht ik een bezoekje aan het toilet. Het was uiteindelijk 9.45 uur. Met een tas op mijn rug en een tas over mijn schouder liep ik naar de bushalte. Ik had gewoon tot aan het station een privébus. Toen ik op het station aan kwam moest ik even op Klaske wachten. Al snel zag ik haar trein het station binnen rijden. We gingen nog even snel naar de AH to go, omdat een paar lekkere dingen te kopen. Even later reed onze trein het station binnen. We stapten in een enorm drukke trein. We zaten schuin tegenover elkaar en we keken af en toe met een geïrriteerde blik naar elkaar en naar die vervelende kinderen. Bij Utrecht Centraal liepen we vast richting de deur. We keken of we Emma al konden vinden. Toen zag ik een hoed en ik zei: 'Hoed! Dat is Emma!'. Toen we de trein uit stapte renden we als een stelletje debielen richting Emma. Mensen keken ons echt met verdwaasde gezichten aan. We hadden een botsing met Emma wat een knuffel moest voorstellen. Nadat we even hadden rond gelopen in het Centrum was het tijd om naar de bus te gaan. Waar we Sabrine tegen kwamen.  

In het Wilhelminapark zagen we Naomi al staan. We gingen bij haar staan en wachtten op de rest van de groep. Toen we compleet waren, wilden we gaan picknicken. En het begon te regenen. Niet een klein beetje, maar heel erg hard. Dus schuilden we onder wat paraplu's en de bomen en besloten om ergens anders heen te gaan. En veroverden we een plekje bij de Oudegracht. Echt vlak naast het water. Daar begonnen we te smullen. Er was zoveel lekkers. Even een shout-out naar de wortelcakejes van Nina. Ze waren perfect. Helaas begon het weer te regenen, maar dit keer hadden we een redder. Een man die een parasol voor ons opzette. We waren hem heel erg dankbaar.

Nadat we een beetje verkeerd liepen in het park zag ik Naomi staan. De anderen hadden eerst hun oogkleppen op want blijkbaar zagen ze haar niet. We waren de eersten. We wachtten op de rest en Sabrine maakte ondertussen naamkaartjes. Het regende gewoon niet normaal hard. We besloten om richting het centrum te gaan toen iedereen er was. Naomi kwam op het idee om bij de gracht te gaan zitten. We vonden een plekje. Aan de overkant zat een terras en mensen keken ons echt aan alsof we gek waren en er zijn genoeg foto's van ons gemaakt. Net toen het begon te regen kwam er een man aan. We dachten dat we weggestuurd zouden worden, maar hij klapte de parasol bij ons uit. Hij was echt de held van de dag. 

Na een heerlijke picknick was het tijd om winkels in te gaan. Zo stonden we daar met een heleboel mensen in de Monki. En even later in de Lush. Waar een vrouw het helemaal grappig vond dat we daar een bloggersmeeting hadden. Ook de Dille&Kamille en de Episode moesten we met een bezoekje vereren. Langzaam gingen steeds meer mensen naar huis. We gingen even wat drinken bij de HEMA, om daarna naar de Pull&Bear te gaan. We gingen allemaal dingen passen. En oh jongens, het was niet goed voor mijn portemonnee. Ik kocht er zo'n leuk rokje. En ik paste nog zoveel leuke dingen. Volgende week ga ik naar Rotterdam met Rieneke en ik weet nu al dat ik de Pull&Bear dan ook niet met lege handen uit zal gaan.

Toen iedereen heerlijk had gegeten besloten we de stad in te gaan. We hebben een heleboel winkel vereerd met een bezoekje. Het groepje van meiden werd steeds kleiner. We gingen met 6 meiden naar de Pull&Bear. Wat een leuke winkel is dat! Ik heb er een hele toffe trui gekocht. Met zoveel meiden kleding passen is echt heel erg leuk! Iedereen ging met iets de winkel uit. 

Na dat hele pasfeestje was het tijd om te gaan eten. Mijn maag was al een beetje gaan knorren en even later waren we nog met vijf bij de HEMA. En het eten is daar lekker. En niet duur. Absolute aanrader! Het was enorm gezellig en we kletsten alsof we elkaar al lang kenden, terwijl dat niet het geval was. Maar ook aan leuke dingen komen een eind en rond half 9 was het tijd om naar de trein te gaan. Na knuffels, het was leuk en doeeeei, gingen we allemaal naar onze trein. Het eerste stuk reisde ik nog met Rieneke. We hadden weer heerlijk vertraging. Om 3 over 11 arriveerde ik eindelijk op station Kampen. En rond half 1 viel ik in slaap. Dromend over deze geweldige meeting.

Van al dat passen krijg je trek dus we gingen wat eten bij de HEMA. Wat kan je lekker eten bij de HEMA in Utrecht. De pasta bolognese is echt aan te raden. We bleven maar kletsen en kletsen. Naomi is echt een heerlijke kletskous! Uiteindelijk was het tijd om naar het station te gaan. We namen afscheid van elkaar en Klaske en ik liepen samen naar het perron. We moesten even wachten en toen kwam onze trein al. Natuurlijk hadden we vertraging. We kwamen om 21.40 uur aan in Apeldoorn. Toen ik thuis was kroop ik lekker in bed. Wat heb ik lekker geslapen.

Wat hebben wij genoten van deze dag! Naomi bedankt! Ben jij wel eens op een meet-up geweest?  Voortaan komt er op zondag om de beurt een artikel van ons online. Dit kan 'A Cousins Week' zijn, maar ook een heel ander artikel. Het wordt elke keer weer een verrassing!